کریستیانو رونالدو یکی از بهترین بازیکنهای تاریخ فوتبال با عقد قراردادی تاریخی راهی النصر عربستان شد. این انتقال از نظر مالی بیسابقه و از نظر فوتبالی کمسابقه است.
حضور ستارههای بزرگ در کشورهایی که جایگاه رفیعی در فوتبال دنیا ندارند، مسئلهی تازهای نیست. پله که یک روز قبل از انتقال رونالدو به عربستان از دنیا رفت، سالها پیش سانتوس محبوبش را رها کرد و راهی کاسموس آمریکا شد. زیکو شماره ۱۰ بعدی سلسائو هم روزگاری در شرق آسیا بازی کرد.
حتی ستارههای بزرگ فوتبال ایران هم روزگاری برای درآمد بهتر، لیگهای ضعیف را انتخاب کردند؛ از حسن روشن تا علی کریمی.
ستارههای این لیست اما هیچکدام حتی حدود پولی که رونالدو قرار است از تیم سعودی بگیرد نگرفتند؛ به بیان دیگر هیچ فوتبالیستی تا امروز سالی ۲۰۰ میلیون دلار از یک تیم نگرفته؛ کاری که بهترین گلزن تاریخ فوتبال ملی مردان موفق به انجام آن شد.
تصاویر عقد قرارداد رونالدو با النصر، تصاویری ساده بودند. یک عکس تکی و یک عکس با رییس باشگاه؛ همین. شاید رییس النصر برای هواداران فوتبال ایران نامی آشنا باشد اما حتی ما هم او را فقط از مصاحبههایش دربارهی بازی با پرسپولیس بهخاطر میآوریم نه بیشتر از این. مسلی آلمعمر مثل اغلب روسای این باشگاه زندگی جالبی دارد.
زید جبعا؛ پدر فوتبال پادشاهی
پادشاهی سعودی خود را مدیون زید بن مطلق الجبعاء میداند. زید و برادرش حسین از اولین چهرههای ورزشی تاریخ این کشور بودند. برادران بن مطلق علاقهی بسیار زیادی به فوتبال و والیبال داشتند. آنها اولین کسانی بودند که اهمیت فوتبال در سیاست را به پادشاه وقت کشور گوشزد کردند.
بن مطلقها بخشی از خانوادهی سلطنتی نبودند اما در دهههای ۴۰ و ۵۰ خورشیدی از معدود فعالان ورزشی عربستان بهشمار میرفتند و به همین دلیل اهمیت زیادی پیدا کردند. این دو برادر سال ۱۹۵۵ تیم النصر را تاسیس کردند. آنها میدانستند فوتبال میتواند نقش بسیار پررنگی در گسترش محبوبیت پادشاهی بین کشورهای عرب و همینطور حسن شهرت او باشد.
دورهی گذار
زید بعد از یک سال، مدیریت اجرایی باشگاه رو به برادرش حسین سپرد. حسین بن مطلق النصر رو از سطح دوم به سطح اول آورد. مشعل بنعبدالعزیز شاهزادهی اول وقت دربار سعودی جام قهرمانی لیگ دو رو به میزار آمن کاپیتان النصر تقدیم کرد.
زید بنمطلق ۶ سال بعد از تاسیس النصر مجبور شد مالکیت تیمش را واگذار کند. دلیل کنار رفتن بنمطلق هرگز مشخص نشد. او سالها بعد در مصاحبه با روزنامهی «الریاض» عربستان گفت «شرایط خاصی پیش آمد» اما دربارهی آن توضیح بیشتری نداد. حتی پس از مرگ او در سال ۲۰۰۲ هم گزارش معتبری دربارهی اینکه چرا النصر از او گرفته شد، منتشر نشد.
عبدالله و محمد مختار، احمد علی و فرج الطلال چهار نفری بودند که مدیریت باشگاه را در قالب کمیتهی اجرایی برعهده گرفتند. این کمیته چند ماه بعد از آغاز فعالیت از عبدالرحمان بنسعود شاهزادهی دربار «خواهش» کردند مالکیت و مدیریت تیم را برعهده بگیرد. عبدالرحمان ابتدا مدیر افتخاری و سپس مالک تیم شد.
آغاز دورهی پادشاهی
گروهی از شاهزادههای دربار سعودی، محبوبیت الهلال را علیه منافع عمومی خود میدیدند. آنها میدانستند که طرفداری از یک تیم فوتبال میتواند بخش زیادی از جامعه را زیر پرچمی واحد جمع کند و آنها علاقه نداشتند تیمی که خاندان الحمدان مالکیت آن را برعهده داشتند، بزرگترین پرچم را در اختیار داشته باشد. الحمدان خانوادهای مخالف دربار نبود اما قدرت زیادی داشت و همراه کردن تیمی که این خانواده در اختیار داشت با منافع شاهزادهها کاری نشدنی بود.
همین مسئله، النصر را به هدف اصلی تعدادی از شاهزادههای دربار تبدیل کرد. عبدالرحمان بنسعود حدود یک دهه مالک النصر بود. او در سال ۱۹۶۹ تیم را تحویل سلطان بنسعود یکی از عموزادههای خود داد. النصر چهار دهه و تا سال ۲۰۰۹ تحت مالکیت عموزادههای عبدالحرمان بنسعود باقی ماند.
۶ شاهزادهی سعودی در این مقطع، مالکیت و مدیریت النصر را در اختیار داشتند. این شاهزادهها کارنامهی غیر ورزشی و مدیریت قابل ذکری نداشتند و در طول حیات خود اغلب کاری مهمتر از مدیریت النصر انجام ندادند.
شاهزادههای سعودی النصر را به یکی از ثروتمندترین تیمهای فوتبال آسیا تبدیل کردند اما هرگز حتی نزدیک افتخاراتی که الهلال به دست آورد هم نشدند.
خبرنگار وارد میشود!
سال ۲۰۱۷ و بعد از شکست پروژهی تبدیل النصر به رقیب اصلی الهلال، شاهزادههای سعودی علاقهی خود به این تیم را از دست دادند. هرچند شاهدوستان ریاض بیشتر به النصر علاقهمند بودند اما این تیم حتی از نظر ضریب نفوذ هم از الهلال عقب افتاد.
فیصل بنترکی بنناصر آخرین شاهزادهای بود که این سمت را در اختیار داشت. او در سال ۲۰۱۷ ریاست و مدیریت اجرایی باشگاه را به یک خبرنگار و کارشناس ورزشی سپرد.
مسلی آلمعمر دانشآموختهی مدیریت اجرایی در اسپانیا و فارغ التحصیل مدیریت بازاریابی از دانشگاه منچستر، گزینهی شاهزاده برای مدیریت این تیم بود. او حدفاصل سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ کارمند شرکت «تلهکام سعودی» بود.
آلمعمر از سال ۲۰۰۷ در روزنامهی مشهور الشرق الاوسط فعال بود. او ۱۰ سال در این روزنامهی مهم مطالب ورزشی نوشت. او سال ۲۰۱۱ همزمان با کار در روزنامه استخدام شبکهی العربیه شد. این شبکه، شبکهی تلویزیونی دربار سعودی بهشمار میرود.
آلمعمر تا سال پایان جام جهانی ۲۰۱۸ یکی از کارشناسهای اصلی و مهم این شبکه بود. این کارشناس در پشت صحنه رابطهی بسیار خوبی با شاهزادههای دربار داشت و خاندان بنسعود او را گزینهای بسیار مناسب برای پستهای مدیریتی میدانستند.
مالکیت یا مدیریت؟
مسلی آلمعمر مدیر اجرایی و رییس باشگاه النصر است. رسانههای سعودی میگویند او مالک تمام سهام باشگاه نیست و این سهام در حال حاضر در اختیار شاهزادهها قرار دارد. اینکه کدام شاهزاده چه مقدار از سهام باشگاه را در اختیار دارند، مشخص نیست.
آلمعمر البته مدیری قدرتمند و بانفوذ است. او در جریان درگیری حقوقی با پرسپولیس از منابع حقوقی و مالی دربار برای پیشبرد پرونده استفاده کرد؛ پروندهای که در نهایت با شکست او همراه بود. بهنظر میرسد پروژهی استخدام کریس رونالدو هم بخشی از پروژهی عظیم محمد بنسلمان ولیعهد سعودی باشد. بنسلمان در سالهای اخیر سرمایهگذاری عظیمی در حوزهی روابط عمومی انجام داد و تلاش کرد چهرهی خشن کشور را در اذهان عمومی جهان اصلاح کند.
شنیده میشود بنسلمان برای کسب میزبانی رویدادهای بزرگ بینالمللی منجمله جام جهانی برنامههای بزرگی دارد. پیش از او قطر هم با استخدام چهرههای بزرگی مثل ژاوی و کمک گرفتن از افرادی مثل دوید بکام و فرانس بکنبائر جام جهانی را خرید.
واقعا بهترین پادکستر ایران هستید
قدر خودتونو بدونید