ماری تت را باید یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های فراموش شده‌ی ورزش ایران دانست. کاپیتان تیمی که بزرگ‌ترین افتخار تاریخ والیبال ایران را تصاحب کرد فراموش شده است.

ماری ترزا تت (Marie Tot) سال ۱۳۲۱ در تهران متولد شد. تت در جوانی و در دهه‌ی ۴۰ خورشیدی به یکی از مهم‌ترین ورزشکاران زن ایران تبدیل شد. او سال ۱۳۴۴ عضو تیم باشگاه انجمن بانوان و دوشیزگان شد که در سال‌های پیش رو مهم‌ترین تیم والیبال بانوان ایران شد. این تیم سال ۱۳۶ قهرمان جام فرح و جام باشگاه‌های تهران دو جام مهم وقت شد. این تیم از سال ۴۶ تا ۴۹ متوالی قهرمان ایران شد. تت در تمام این سال‌ها ستاره‌ی اصلی تیم انجمن به شمار می‌رفت.

تت در آغاز دهه‌ی ۵۰ خورشیدی راهی تیم هما شد که آماده بود به قدرت اول کشور تبدیل شود. حضور چهره‌های مهمی مانند ترزا تت در هما باعث قدرت گرفتن این تیم هم شد. هما در سال‌های ۵۱ تا ۵۳ سه فصل متوالی قهرمان ایران شد. این تیم در سال ۵۵ هم جام قهرمانی کشور را بالای سر برد و به بهترین تیم دهه‌ی ایران تبدیل شد.

ماری ترزا تت در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ کاپیتان تیم ملی والیبال ایران بود. تیم ملی والیبال بانوان ایران سال ۱۹۶۶ با کاپیتانی تت و حضور لیلی امامی، عذرا ملک، ژاله سید هادی‌زاده، پری فردی، مینا فتحی، روحی پند نواز، نسرین شکوفی و مهری خرازی روی سکوی سوم رقابت‌ها ایستاد. این مدال اولین و تا امروز آخرین مدال والیبال بانوان ایران در مسابقاتی در این سطح است. تیم ایران با ترکیبی تقریبا مشابه مقام چهارم دوره‌ی بعد بازی‌های آسیایی را هم تصاحب کرد.

ترزا تت را می‌توان یکی از مهم‌ترین ورزشکاران مسیحی تاریخ ایران دانست. خانم تت مدتی مربی تیم‌های پایه بود اما با گذشت سال‌ها خانه‌نشین شد.