آیت الله خمینی رهبر انقلاب اسلامی ایران الهام‌بخش مشهورترین خوشحالی فوتبال ولز است. این خوشحالی از ۳ دهه پیش بین هواداران کاردیف رواج دارد.

گروه موسیقی پانک او تانت (U Thant) در دهه‌های هشتاد و نود میلادی بین جوان‌های ولزی محبوبیت زیادی داشت. این گروه ولزی به افتخار او تانت سومین دبیرکل سازمان ملل متحد نام‌گذاری شده بود. این سیاستمدار اهل برمه حدفاصل ۱۹۶۱ تا ۱۹۷۱ این سمت را برعهده داشت. تانت در جریان درگیری‌های سیاسی بین اعراب و اسرائیل، جنگ کنگو و جنگ ویتنام نقش پررنگی داشت. تانت ضد جنگ بود و بعد از مرگش در سال ۱۹۷۴ (سرطان) دولت دیکتاتوری نظامی برمه حاضر نشد برای او مراسم بگیرد.

گروه موسیقی او تانت فعالیت‌های ضد جنگ داشت و به همین دلیل در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ محبوبیت زیادی پیدا کرد. گوتو پریس (Guto Pryce) نوازنده‌ی گیتار این گروه موسیقی سال ۱۹۸۹ مراسم تشییع پیگیر آیت الله خمینی را دید. این مراسم عظیم تاثیر زیادی رو پریس داشت. او بعدها گفت بارها تصاویر مختلف این مراسم را دیده است. پریس به خصوص تحت تاثیر واکنش مردم به مرگ این رهبر دینی – سیاسی بود. عزاداری مردمی که با دست به سر خود ضربه می‌زدند پریس را به شدت تحت تاثیر قرار داد.

مراسم تشییع آیت الله خمینی

مراسم تشییع آیت الله خمینی

گوتو پریس همان سال در یک کنسرت در کاردیف حرکات عزاداران آن مراسم را تکرار کرد. او با دو دست چند بار روی سر خود ضربه زد و این کار با استقبال مخاطب‌های کنسرت مواجه شد. یک سال بعد حرکت پریس به فوتبال راه پیدا کرد. ۱۵ سپتامبر ۱۹۹۰ در جریان بازی کاردیف سیتی و لینکولن سیتی، گروهی از هواداران ولزی حرکات پریس را تکرار کردند. آن‌ها پیش از مسابقه با این حرکات به روندب ازی اعتراض می‌کردند. آن دیدار در نهایت بدون گل مساوی شد.

آیت الله خمینی بخشی از فرهنگ کاردیف سیتی شد

بعد از این دیدار «آیت الله» به بخشی از فرهنگ هواداران کاردیف تبدیل شد. دو سال بعد این حرکت به جای اعتراض برای تشویق استفاده شد. در دو بازی این سال هواداران کاردیف با آهنگ Come On Cymru «آیت الله» را تکرار کردند. ۱۰ سال بعد و در سال ۲۰۰۲ سم همام مدیر کاردیف با انجام این حرکت در بازی پخش زنده مقابل لیدز آن را به یک پدیده‌ی همه‌گیر تبدیل کرد. همام بعد از پیروزی دو – یک تیمش در مرحله‌ی سوم FA کاپ آن سال در مقابل هواداران حریف «آیت‌ الله» را تکرار کرد. دیوید اولری سرمربی وقت لیدز به شدت از این حرکت انتقاد کرد.

بعد از آن دیدار حساس برای هواداران کاردیف، خوشحالی «آیت الله» به یک حرکت دائمی تبدیل شد. سال ۲۰۰۸ و همزمان با صعود کاردیف به فینال FA کاپ گروهی از هواداران کاردیف موزیک ویدئویی با نام Do The Ayatollah منتشر کردند. بخشی از شعر این اثر را استیو تامسون بازیکن کاردیف سرود. در سال‌های اخیر بسیاری از بازیکن‌ها این خوشحالی را تکرار کرده‌اند. تکرار این خوشحالی برخلاف اتفاق سال ۲۰۰۲ کم‌تر انتقادی در پی داشته است.